Ac sic parentes quoque redulcerato prorsum dolore raptim deterrentes vesania turgidae domus suas contendunt dolum scelestum immo vero parricidium struentes contra sororem insontem. Quel pacte biographique adopter ? De quelles illusions se garder ? L'entreprise biographique contribue-t-elle au théâtre du monde ? Olim duae maiores sorores, quarum temperatam formositatem nulli diffamarant populi, procis regibus desponsae iam beatas nuptias adeptae, sed Psyche virgo vidua domi residens deflet desertam suam solitudinem aegra corporis animi saucia, et quamvis gentibus totis complacitam odit in se suam formositatem. Huic squalido seni dabis nauli nomine de stipibus quas feres alteram, sic tamen ut ipse sua manu de tuo sumat ore. Nec setius tibi pigrum fluentum transmeanti quidam supernatans senex mortuus putris adtollens manus orabit ut eum intra navigium trahas, nec tu tamen inclita adflectare pietate. 6, Berlin / New York, p. 4487-4535. ; - Gill Christopher, « The Question of Character-Development : Plutarch and Tacitus », Cambridge, Cambridge University Press, Classical Quarterly, 1983, 33, p. 469-487. ; - Hartog François, « Plutarque entre les anciens et les modernes », préface à l'édition des Vies parallèles, Gallimard, coll. Hircuosus deus sauciam Psychen atque defectam, utcumque casus eius non inscius, clementer ad se vocatam sic permulcet verbis lenientibus: "Puella scitula, sum quidem rusticans et upilio sed senectutis prolixae beneficio multis experimentis instructus. Amérique du Sud, début du XXe siècle, une petite fille de dix ans, Clara del Valle, issue d'une riche famille de notables, est la cadette d'une nombreuse phratrie ; ses parents, Severo et Nivea de Valle, ont eu en effet quinze enfants dont l'une, Rosa la belle, est née avec des cheveux verts, des yeux jaunes et une peau translucide aux reflets bleutés. En latin, pour les années scolaires 2020-2021 et 2021-2022, les œuvres retenues sont les suivantes : - Les Métamorphoses (livres 1 à 3) d'Apulée ; - La Maison aux esprits (chapitres 1 à 4) d'Isabel Allende. Les occasions d'un dialogue entre ces deux œuvres, d'époques et d'horizons pourtant si différents, sont étonnamment nombreuses. ", [24] Nec mora, cum cena nuptialis affluens exhibetur. Sed cum primum luminis oblatione tori secreta claruerunt, videt omnium ferarum mitissimam dulcissimamque bestiam, ipsum illum Cupidinem formonsum deum formonse cubantem, cuius aspectu lucernae quoque lumen hilaratum increbruit et acuminis sacrilegi novaculam paenitebat. XVI, 9 : Οὕτως ἄκριτος ἦν ἡ δόξα περὶ αὐτοῦ διὰ τὴν τῆς φύσεως ἀνωμαλίαν) ; Nick Carraway ne réussit pas davantage à discerner la fêlure de Gatsby. Mihi ausculta. L'Ane d'or d'Apulée. Mammeri: "L'arbre de mon climat à moi, c'est l'olivier", "La culture ne s'hérite pas, elle se conquiert" Mise au point, Les Berbères ont le droit de revendiquer leur part de l'héritage gréco-latin, L’image des Libyens dans la littérature grecque d’Homère à Plutarque (résumé), Timagut n Ilibbyen di tliteraturt tagrikkit, Yazun d Yiṛgunuten - Jason et les Argonautes, Biliṛufun d Ximayṛa - Bellerophon et la Chimère. Tunc genu nixa et manibus aram tepentem amplexa detersis ante lacrimis sic adprecatur: [4] "Magni Iovis germana et coniuga, sive tu Sami, quae sola partu vagituque et alimonia tua gloriatur, tenes vetusta delubra, sive celsae Carthaginis, quae te virginem vectura leonis caelo commeantem percolit, beatas sedes frequentas, seu prope ripas Inachi, qui te iam nuptam Tonantis et reginam deorum memorat, inclitis Argivorum praesides moenibus, quam cunctus oriens Zygiam veneratur et omnis occidens Lucinam appellat, sis mei extremis casibus Iuno Sospita meque in tantis exanclatis laboribus defessam imminentis periculi metu libera. La croyance, pour ce dernier, est très simple. Timecreṭ, dans l'oeil du monothéisme, Les Maîtres de Vérité en pays kabyle (1). At rusticae squalentisque feminae conloquium prorsus [adhibendum est] horresco. Gatsby, etc. Sic denique infit altera: "En orba et saeva et iniqua Fortuna! Sed esto secura, iam enim excipiam te ut bonam nurum condecet"; et: "Vbi sunt" inquit "Sollicitudo atque Tristities ancillae meae?" Multi denique civium et advenae copiosi, quos eximii spectaculi rumor studiosa celebritate congregabat, inaccessae formositatis admiratione stupidi et admoventes oribus suis dexteram primore digito in erectum pollicem residente ut ipsam prorsus deam Venerem religiosis adorationibus. [16] Sic acceptam cum gaudio plenam urnulam Psyche Veneri citata rettulit. Quod autem, oramus, isti crimen si puellae lepidae libenter adrisit? Sic locuto deo pastore nulloque sermone reddito sed adorato tantum numine salutari Psyche pergit ire. Literature in Context. Mirantur quidem divinam speciem, sed ut simulacrum fabre politum mirantur omnes. Sed cum aliquam multum viae laboranti vestigio pererrasset, inscia quodam tramite iam die labente accedit quandam civitatem, in qua regnum maritus unius sororis eius optinebat. Et cum termino sermonis pinnis in altum se proripuit. Inscriptions de la proconsulaire, Paris, Honoré Champion, 1922, n° 2115, p. 196). Sed inter omnia hoc observandum praecipue tibi censeo, ne velis aperire vel inspicere illam quam feres pyxidem vel omnino divinae formonsitatis abditum curiosius temptare thensaurum.". Apulée. Sic assignato tantorum seminum cumulo ipsa cenae nuptiali concessit. His dictis amator levis in pinnas se dedit, Psyche vero confestim Veneri munus reportat Proserpinae. À la fois acteurs et metteurs en scène de leur destinée, ils entremêlent vérité et mensonge pour construire leur légende. Notre site s’est fait une spécialité de reproduire un certain nombre des traductions juxtalinéaires. [23] Quae dum insatiabili animo Psyche, satis et curiosa, rimatur atque pertrectat et mariti sui miratur arma, depromit unam de pharetra sagittam et punctu pollicis extremam aciem periclitabunda trementis etiam nunc articuli nisu fortiore pupugit altius, ut per summam cutem roraverint parvulae sanguinis rosei guttae. Erant et falces et operae messoriae mundus omnis, sed cuncta passim iacentia et incuria confusa et, ut solet aestu, laborantium manibus proiecta. Frustra me pastor ille cuius iustitiam fidemque magnus comprobavit Iuppiter ob eximiam speciem tantis praetulit deabus. Haec tibi identidem semper cavenda censebam, haec benivole remonebam. [30] Sed male prima a pueritia inductus es et acutas manus habes et maiores tuos irreverenter pulsasti totiens et ipsa matrem tuam, me inquam ipsam, parricida denudas cotidie et percussisti saepius et quasi viduam utique contemnis nec vitricum tuum fortissimum illum maximumque bellatorem metuis. Hunc offrenatum unius offulae praeda facile praeteribis ad ipsamque protinus Proserpinam introibis, quae te comiter excipiet ac benigne, ut et molliter assidere et prandium opipare suadeat sumere. En grec, pour les années scolaires 2020-2021 et 2021-2022, les œuvres retenues sont les suivantes : - Gatsby le Magnifique de Francis Scott Fitzgerald. Les documents reproduits sur cette page sont pour la plupart issus de la collection personnelle de Thierry Liotard qui a accepté de les publier sur notre site. Nam supremi Iovis regalis ales illa repente propansis utrimque pinnis affuit rapax aquila memorque veteris obsequii, quo ductu Cupidinis Iovi pocillatorem Phrygium sustulerat, opportunam ferens opem deique numen in uxoris laboribus percolens alti culminis diales vias deserit et ob os puellae praevolans incipit: "At tu, simplex alioquin et expers rerum talium, sperasne te sanctissimi nec minus truculenti fontis vel unam stillam posse furari vel omnino contingere? Les débats athéniens de l'époque classique » ; On peut par ailleurs consulter les quatre épisodes que l'émission La Compagnie des auteurs, animée sur France Culture par Matthieu Garrigou-Lagrange, a consacrés à Francis Scott Fitzgerald : 1. ». (Apulée L'âne d'or ou les Métamorphoses. Ils mettent au service de leur ambition leur goût de la provocation et de l'insolence ainsi que leur art vertigineux de la représentation, qu'ils modulent selon les interlocuteurs et les situations. Dans ce roman aussi, le mélange des classes sociales, la dureté du monde, la mort et ses ombres, en partie apprivoisées par Clara, occupent une place centrale. Sed inde de fluvio musicae suavis nutricula leni crepitu dulcis aurae divinitus inspirata sic vaticinatur harundo viridis: "Psyche tantis aerumnis exercita, neque tua miserrima morte meas sanctas aquas polluas nec vero istud horae contra formidabiles oves feras aditum, quoad de solis fraglantia mutuatae calorem truci rabie solent efferri cornuque acuto et fronte saxea et non nunquam venenatis morsibus in exitium saevire mortalium; se dum meridies solis sedaverit vaporem et pecua spiritus fluvialis serenitate conquieverint, poteris sub illa procerissima platano, quae mecum simul unum fluentum bibit, latenter abscondere. Velitatur Fortuna eminus, ac nisi longe firmiter praecaves mox comminus congredietur. Sed non hactenus vacua debebis per illas tenebras incedere, sed offas polentae mulso concretas ambabus gestare manibus at in ipso ore duas ferre stipes. An potius maritum, qui tuo vulnere periclitatur, intervisere venisti? Vide" et "Quid agis? Nimirum illud incrementum lenam me putavit cuius monstratu puellam illam cognosceret.". L'âne d'or ou les Métamorphoses.   La mort prématurée de cette sœur, morte empoisonnée, changera à jamais le destin de Clara qui épousera le fiancé de cette sœur trop tôt partie, Esteban Trueba. In: L'antiquité classique, Tome 2, fasc. L'écrivain du déséquilibre ; 3. Iam scies ab introitu primo dei cuiuspiam luculentum et amoenum videre te diversorium. (18 fr. (dir. Le vocabulaire, la syntaxe, le style, tout le bouscule et le laisse, à la lin de sa lecture, effaré et charmé. [35] Sic profata virgo conticuit ingressuque iam valido pompae populi prosequentis sese miscuit. Et iacebat immobilis et nihil aliud quam dormiens cadaver. Per istos cinnameos et undique pendulos crines tuos per teneras et teretis et mei similes genas per pectus nescio quo calore fervidum sic in hoc saltem parvulo cognoscam faciem tuam: supplicis anxiae piis precibus erogatus germani complexus indulge fructum et tibi devotae dicataeque Psychae animam gaudio recrea. Elles sont définies dans un programme limitatif, publié au bulletin officiel de l'éducation nationale et renouvelé en totalité tous les deux ans. Nam per omnium ora populorum passim discurrens sic mandatae praedicationis munus exsequebatur: "Sic quis a fuga retrahere vel occultam demonstrare poterit fugitivam regis filiam, Veneris ancillam, nomine Psychen, conveniat retro metas Murtias Mercurium praedicatorem, accepturus indicivae nomine ab ipsa Venere septem savia suavia et unum blandientis adpulsu linguae longe mellitum.". Recordare enim quam superbe quam adroganter nobiscum egerit et ipsa iactatione immodicae ostentationis tumentem suum prodiderit animum deque tantis divitiis exigua nobis invita proiecerit confestimque praesentiam nostram gravata propelli et efflari exsibilarique nos iusserit. Nec enim umquam viri mei vidi faciem vel omnino cuiatis sit novi, sed tantum nocturnis subaudiens vocibus maritum incerti status et prorsus lucifugam tolero, bestiamque aliquam recte dicentibus vobis merito consentio. Sic adfectae domus triste fatum cuncta etiam civitas congemebat luctuque publico confestim congruens edicitur iustitium. Paphon nemo Cnidon nemo ac ne ipsa quidem Cythera ad conspectum deae Veneris navigabant; sacra differuntur, templa deformantur, pulvinaria proteruntur, caerimoniae negleguntur; incoronata simulacra et arae viduae frigido cinere foedatae. C'est donc à une réflexion sur le personnage que conduit la lecture des deux œuvres, ainsi que sur la forme que doit emprunter le récit pour tenter d'en saisir, malgré les difficultés, la profondeur et l'ambiguïté. At Psyche relicta sola, nisi quod infestis Furiis agitata sola non est aestu pelagi simile maerendo fluctuat, et quamvis statuto consilio et obstinato animo iam tamen facinori manus admovens adhuc incerta consilii titubat multisque calamitatis suae distrahitur affectibus. Sic rite Psyche convenit in manum Cupidinis et nascitur illis maturo partu filia, quam Voluptatem nominamus", Appel pour un 20 avril festif et festoyant, L'athéisme, tendance contre-productive face à l'islamisme en Kabylie. Sic et cum sua Iunone Iuppiter ac deinde per ordinem toti dei. Traduction nouvelle avec in¬ troduction et notes par Henri Clouard. Sed iam nunc ego sedulo periclitabor an oppido forti animo singularique prudentia sis praedita. Quis ille quem temporis modici spatium repentina senecta reformavit? Quodsi viri sui faciem ignorat, deo profecto denupsit et deum nobis praegnatione ista gerit. Tollenda est omnis occasio et luxuria puerilis nuptialibus pedicis alliganda. Statim voces cubiculo praestolatae novam nuptam interfectae virginitatis curant. Currum deae prosequentes gannitu constrepenti lasciviunt passeres et ceterae quae dulce cantitant aves melleis modulis suave resonantes adventum deae pronuntiant. Traduction nouvelle avec introduction et notes par Henri Clouard. Nam haec omnia tibi et multa alia de Veneris insidiis orientur, ut vel unam de manibus omittas offulam. Cuius primae iuventutis caloratos impetus freno quodam coercendos existimavi; sat est cotidianis eum fabulis ob adulteria cunctasque corruptelas infamatum. Nec tamen vindictae solacium undeunde spernendum est. Iam faxo nuptias non impares sed legitimas et iure civili congruas", et ilico per Mercurium arripi Psychen et in caelum perduci iubet. Maeretur, fletur, lamentatur diebus plusculis. Nox aderat et maritus aderat primisque Veneris proeliis velitatus in altum soporem descenderat. Pro vero namque comperimus nec te, sociae scilicet doloris casusque tui, celare possumus immanem colubrum multinodis voluminibus serpentem, veneno noxio colla sanguinantem hiantemque ingluvie profunda, tecum noctibus latenter adquiescere. Une idée du roman, Genève, Droz, 2008, 256 p. ; - Zehnacker Hubert, Fredouille Jean-Claude, Littérature latine, Paris, Presses universitaires de France, 1998, pp. Nec tamen ad illum locum vel satem mortua pervenire potuit. Nec Psyche manus admolitur inconditae illi et inextricabili moli, sed immanitate praecepti consternata silens obstupescit. [3] Sensit Psyche divinae providentiae beatitudinem, monitusque vocis informis audiens et prius somno et mox lavacro fatigationem sui diluit, visoque statim proximo semirotundo suggestu, propter instrumentum cenatorium rata refectui suo commodum libens accumbit. Enfin, le destin parallèle de ces deux auteurs en termes de notoriété mérite aussi d'être souligné. Tunc iniuriae meae litatum crediderim cum eius comas quas istis manibus meis subinde aureo nitore perstrinxi deraserit, pinnas quas meo gremio nectarei fontis infeci praetotonderit. Suggestions de références. Gatsby n'en est pas moins magnifique aux yeux du narrateur Nick Carraway qui, invité par son voisin à côtoyer la société huppée de New York, s'attache à découvrir sa personnalité ambiguë et à élucider sa part d'ombre. Iamque proximas civitates et attiguas regiones fama pervaserat deam quam caerulum profundum pelagi peperit et ros spumantium fluctuum educavit iam numinis sui passim tributa venia in mediis conversari populi coetibus, vel certe rursum novo caelestium stillarum germine non maria sed terras Venerem aliam virginali flore praeditam pullulasse. par volume). La confrontation entre ces deux œuvres s'inscrit dans le cadre de l'objet d'étude : « L'homme, le monde, le destin » et du sous-ensemble : « Le « grand théâtre du monde » : vérité et illusion. Quantis gaudiis totam domum nostram hilarabis! ", Nec loquax illa conticuit avis, sed: "Nescio," inquit "domina: puto puellam, si probe memini, Psyches nomine dici: illam dicitur efflicte cupere. Nam Psyche rursus errabundo gradu pervenit ad civitatem aliam, in qua pari modo soror morabatur alia. Bien que se définissant officiellement comme philosophe platonicien, Apulée semble avoir surtout retenu du platonisme la théorie des « démons », êtres intermédiaires entre les hommes et les dieux dont il se souviendra lorsqu'il écrira son roman. Age iam nunc ut voles, et animo tuo damnosa poscenti pareto! Quid pectora, quid ubera sancta tunditis? — Sed nunc inrisui habita quid agam? Nec nostrum tibi deerit subsidium; sed cum primum illius morte salutem tibi feceris, anxie praestolatae advolabimus cunctisque istis ocius tecum relatis votivis nuptiis hominem te iungemus homini.". Et ad Venerem conlata facie: "Nec tu," inquit "filia, quicquam contristere nec prosapiae tantae tuae statuque de matrimonio mortali metuas. Porrecto ambrosiae poculo: "Sume," inquit "Psyche, et immortalis esto, nec umquam digredietur a tuo nexu Cupido sed istae vobis erunt perpetuae nuptiae. de la Pléiade, édition publiée sous la direction de Philippe Jaworski, traduction par Philippe Jaworski, 2012. - Plutarque, Vies, tome III : Périclès-Fabius Maximus ; Texte établi et traduit par Émile Chambry, Robert Flacelière, Paris, Les Belles Lettres, collection des Universités de France, 1964, dernier tirage 2012, 492 p. Repris, avec un apparat critique réduit, dans : Plutarque, Les Vies parallèles. ", Tunc Psyche pedes eius advoluta et uberi fletu rigans deae vestigia humumque verrens crinibus suis multiiugis precibus editis veniam postulabat: "Per ego te frugiferam tuam dexteram istam deprecor per laetificas messium caerimonias per tacita secreta cistarum et per famulorum tuorum draconum pinnata curricula et glebae Siculae sulcamina et currum rapacem et terram tenacem et inluminarum Proserpinae nuptiarum demeacula et luminosarum filiae inventionum remeacula et cetera quae silentio tegit Eleusinis Atticae sacrarium, miserandae Psyches animae supplicis tuae subsiste. Nec sum mulier nec omnino spiro, nisi eam pessum de tantis opibus deiecero. Exploitant tous les expédients du stratagème, de la manigance, de la corruption et de la traîtrise, elles jouent ainsi de cette puissance dangereuse décrite par Aristophane (« Surtout, ne nourris pas un lion dans la ville. Tua sunt haec omnia. S. Gsell, Inscriptions latines de l'Algérie. Tome I. Livres I-III. Il n'est pas aisé de bien traduire cet auteur ; passe encore pour les Opera minora ; mais les Métamorpho¬ ses... Tout y étonne le lecteur. [32] Interea Psyche cum sua sibi perspicua pulchritudine nullum decoris sui fructum percipit. At illae sequentes erile praeceptum Psychen misellam flagellis afflictam et ceteris tormentis excruciatam iterum dominae conspectui reddunt. Et repetita atque adorata candida ista luce, quanquam festinans obsequium terminare, mentem capitur temeraria curiositate et: "Ecce" inquit "inepta ego divinae formonsitatis gerula, quae nec tantillum quidem indidem mihi delibo vel sic illi amatori meo formonso placitura", et cum dicto reserat pyxidem. Quidni? Sed dum bono tanto percita saucia mente fluctuat, lucerna illa, sive perfidia pessima sive invidia noxia sive quod tale corpus contingere et quasi basiare et ipsa gestiebat, evomuit de summa luminis sui stillam ferventis olei super umerum dei dexterum. Petamne auxilium ab inimica mea Sobrietate, quam propter huius ipsius luxuriam offendis saepius? Iṛus d Psukki [29] Haec quiritans properiter emergit e mari suumque protinus aureum thalamum petit et reperto, sicut audierat, aegroto puero iam inde a foribus quam maxime boans: "Honesta" inquit "haec et natalibus nostris bonaeque tuae frugi congruentia, ut primum quidem tuae parentis immo dominae praecepta calcares, nec sordidis amoribus inimicam meam cruciares, verum etiam hoc aetatis puer tuis licentiosis et immaturis iungeres amplexibus, ut ego nurum scilicet tolerarem inimicam. Paris, Garnier, s. d., 2 vol., in-8°, xi-476 p. et xni-488 p. Classiques Gar¬ nier. Quid spiritum vestrum, qui magis meus est, crebris eiulatibus fatigatis? "Sed et tectum" inquit "et larem nostrum laetae succedite et afflictas animas cum Psyche vestra recreate.". Vidisti, soror, quanta in domo iacent et qualia monilia, quae praenitent vestes, quae splendicant gemmae, quantum praeterea passim calcatur aurum. 9-180. Ainsi débutent les aventures du héros du roman d'Apulée, second roman de la littérature latine, héros qui connaîtra mille tribulations avant de retrouver sa forme humaine. Quarto, 2001, 2292 p. - Boulogne Jacques, Plutarque. Imezwura-nneγ ttgen aṭas azal i tmeddurt d wayen sen-d-yezzin. Nec deus amator humi iacentem deserens involavit proximam cupressum deque eius alto cacumine sic eam graviter commotus adfatur: "Ego quidem, simplicissima Psyche, parentis meae Veneris praeceptorum immemor, quae te miseri extremique hominis devinctam cupidine infimo matrimonio addici iusserat, ipse potius amator advolavi tibi. Namque saxum immani magnitudine procerum et inaccessa salebritate lubricum mediis e faucibus lapidis fontes horridos evomebat, qui statim proni foraminis lacunis editi perque proclive delapsi et angusti canalis exarato contecti tramite proxumam convallem latenter incidebant. En même temps qu'ils s'affichent et se mettent en scène, ils échappent à tous et d'abord à leur auteur ou narrateur : Plutarque ne parvient pas à distinguer la véritable nature et les pensées authentiques d'Alcibiade (cf. Videt lucum proceris et vastis arboribus consitum, videt fontem vitreo latice perlucidum; medio luci meditullio prope fontis adlapsum domus regia est aedificata non humanis manibus sed divinis artibus. Semblablement, Gatsby inspire une attirance magnétique, presque magique qui lui permet de réunir dans son immense demeure la haute société. Sed turris prorumpit in vocem subitam et: "Quid te" inquit "praecipitio, misella, quaeris extinguere? Sed adhuc istud, mea pupula ministrare debebis. Nec enim vos utique domus meae famosa fabula et non dicendi filii mei facta latuerunt.". Quid lacrimis inefficacibus ora mihi veneranda foedatis? [13] Sic harundo simplex et humana Psychen aegerrimam salutem suam docebat. Islam kabyle ou retour du refoulé chrétien? Identité religieuse, entre étiquette et ressentiment, Afulay - Iṛus d Psukki :-: Apulée - Eros et Psyché, Anẓar, Ilibbiyen, Igrikkiyen d Ilaṭiniyen, Pour une nouvelle Numidie ! At Venus irata solidum exclamat repente: "Ergo iam ille bonus filius meus habet amicam aliquam? Iam iam sursum respicit et deam spirat mulier, quae voces ancillas habet et ventis ipsis imperat. Psychen autem paventem ac trepidam et in ipso scopuli vertice deflentem mitis aura molliter spirantis Zephyri vibratis hinc inde laciniis et reflato sinu sensim levatam suo tranquillo spiritu vehens paulatim per devexa rupis excelsae vallis subditae florentis cespitis gremio leniter delapsam reclinat.